علی غول کش

ما توی محله مون یه بچه بود که هر کس نمی تونست یه مرحله ی بازی رو رد کنه، اونُ می آورد  خونه، براش رد می کرد.

 الآنم بعضیا هستن که انگار دستشون شفاست. یعنی هر جای موبایل و تب لت و لپ تاپت  که به مشکل بخوری، اینا ظرف سه ثانیه رفع و رجوعش می کنن.

خدا سایه ی این جماعت «اندروید دونُ» از سر هیچ فامیلی کم نکنه.

سیم کارت های سوخته

نفرمود: همسرانی که واسه تون خرجی میارن.

همینطور نفرمود: همسرانی که واسه تون می شورن و می روبن و می پزن.

فرمود: از نشونه های وجود خدا، همسرانیه که از خودتونن. همسرانی که خدا بین شما و اون ها مودّت و رحمت قرار داده.

می دونی چی می خوام بگم؟

می خوام بگم کارویژه زندگیِ «زن و شوهری»، همین مودّت و رحمت و محبته. و اِلا خرجی رو که خود زن هم می تونه در بیاره، حالا فوقش اینه که یه خرده کمتر در میاره. شستن و رفتن و پختنُ هم ماشین لباسشویی و پلو پز و جارو برقی، بهتر از خانم خونه انجام می دن....

زندگی «زن و شوهری»، وقتی رنگ و بوی عاطفه ورزی و محبت نداشته باشه، مث تلفن همراهیه که دوربین و بلوتوث و تاچ اسکرین و باقی مخلفاتُ داره، ولی سیم کارتش سوخته!