حجم ها با اشکال دو بعدی تعریف می شن.
اشکال دو بعدی با پاره خط ها تعریف می شن.
تعریف پاره خط با خط امکان پذیره.
خط رو می شه با نقطه تعریف کرد.
پس همه چی داره با نقطه تعریف می شه.
اما خود نقطه!
خود نقطه رو نمی شه هیچ جوره تعریف کرد.
نقطه، اون غیر قابل تعریفیه که همه چی باهاش تعریف می شه.
اون بی شکلی که به همه چیز شکل می ده.
نقطه یه رازه!
نقطه رو مثال زدیم که بگیم حکایت ما و خدا هم یه همچین جوریه.
ما با خدا هستی پیدا می کنیم و تعریف می شیم، اما چیزی که ازش هستی پیدا کردیم رو نمی تونیم تعریف کنیم.
خدا، اون غیر قابل توصیفیه که همه هستی رو شکل داده و خودش، بی شکل بی شکله!