اون چیزی که ما بهش می گیم «تاقچه بالا گذاشتن»، توی علم اقتصاد بهش می گن بازار سیاه.
ولی این بازار سیاه، ممکنه هر جایی اتفاق بیفته. حتی توی دانشگاه، یا ورزشگاه یا سینما.
مثلاً چند سال قبل که استفاده از دروازه بان خارجی توی فوتبالمون ممنوع بود، شاهد بازار سیاه دروازه بان بودیم.
یعنی چون همه ی تیم ها به دروازه بان خوب نیاز داشتن، دروازه بان های خوب شروع کردن به تاقچه بالا گذاشتن و بالا بردن نرخ.
باشگاه ها هم مجبور شدن سر کیسه رو شل کنن. نیازه دیگه. نمی شد که تیمُ بدون دوازه بان بفرستن توی زمین.
یا مثلاً یه زمانی متقاضی تحصیل زیاد بود، صندلی های دانشگاه ها کم بود.
اون وقتا، دانشگاه ها چه تاقچه بالایی می ذاشتن واسه جوونا.
ولی الآن صندلی زیاده، متقاضی تحصیل کمه.
الآن نوبت ما جووناست که برای دانشگاه های مختلف، تاقچه بالا بذاریم.
بعضی از دانشگاه ها حاضرن بدون آزمون از ما ثبت نام کنن برای رشته های مهندسی.
ولی ما نباید هول بشیم. باید توقعات مونُ بالا ببریم. فعلن خیلی از دانشگاه ها، کارشون گیر ماست که بریم و دانشجوشون بشیم.
من خودم از چند جا، چند تا پیشنهاد مختلف دارم که هنوز به هیچ کدومشون جواب ندادم.
شما هم بگید هر دانشگاهی که می خواد براتون دعوت نامه بفرسته، با مدیر برنامه هاتون تماس بگیره.
