خیلی ها فکر می کنن تنها متن معتبر برای مطالعه تاریخ، کتابهای تاریخی هستن ...
این خیلی ها ، البته بسیار بسیار دارن اشتباه می کنن ...
چون برای مطالعه و آشنایی با تاریخ ، منابع معتبر دیگه ای هم وجود داره که یکیشون موزه ست.
موزه مردم شناسی ، موزه صنایع دستی، موزه تمبر ، موزه اسناد سیاسی ، موزه های صنعتی و نظامی ، همه و همه از مهم ترین منابع آشنایی ما با تاریخ هستن ...
گاهی وقتا تماشای یه موزه ، از خوندن چندین و چند تا کتاب تاریخ ، جذاب تر و عبرت انگیز تره.
تازه، کتاب رو باید تنهایی خوند اما موزه رو میشه خانوادگی رفت !
منبع مهم دیگه ای که برای مطالعه تاریخ وجود داره ، مسافرت و بازدید از آثار و ابنیه باستانیه....
یه کم سر کیسه رو شل می کنیم و پول ورودیه رو می دیم اما عوضش کلی چیز تازه یاد می گیریم و ماشین زمان رو هم تجربه می کنیم .
بازدید از یه کاخ یا یه قلعه یا محل وقوع یه جنگ مهم باعث میشه تا تاریخ مربوط به اون محل برای همیشه در ذهن ما باقی بمونه و با شنیدن اسم اون محل هم، تاریخش خیلی زود برامون تداعی بشه و مایه عبرت!
کی از مهم ترین منابع تاریخی چیزی نیست جز سینه های سالخورده ای که پر از خاطره هستن .
مثلا همین الآن همه پدربزرگ ها و مادر بزرگ هایی که جنگ جهانی دوم ، یا بحران موشکی کوبا رو یادشون میاد ، منبع تاریخی به حساب میان.
منابعی که باید کنارشون بشینیم و ازشون بخوایم برامون از خاطره هاشون بگن ...
خاطره هایی که سر هیچ کلاس و میون هیچ کتابی یافت نمیشن ...
یادمون باشه هیچ وقت تاریخ شفاهی رو دست کم نگیریم و گرنه ضرر می کنیم ، اونم از جور ناجورش!
