خودت قاضی باش، خودت متهم

 توی این دنیا ، دنیایی که همش دو روزه و قراره بیاد و بره ، همه چی حساب و کتاب داره .

 دنیایی که قراره بیاد و بمونه و با موندنش به همه ما رنگ جاودانگی بزنه ، چطور می تونه بی حساب و کتاب باشه ؟

 خوش به حال اون هایی که سرشون به حسابه .

 امام صادق(ع) فرمود:بر هر مسلمونی که مقام ائمه رو شناخته لازمه که هر شب و هر روز قاضی اعمال خودش باشه.

 هر مومنی بایدخودش  به حساب کارهایی که انجام داده برسه .

 اگه کار خوبی انجام داده سعی کنه بیشتر انجام بده و اگه مرتکب بدی شده از خدا طلب آمرزش کنه .

 هر کی که اینجوری باشه، روز قیامت خوار و سرافکنده نیست

امام صادق و غلات

دوران امام صادق و پدربزرگوارشون، مصادف بود با دوران گذار  از حکومت اموی به حکومت عباسی.

افول قدرت بنی امیه،  بانی نوعی فضای باز برای بیان دیدگاه ها و عقاید شد. افراد و گروه های مختلفی سعی کردن از این فضا برای بیان و ترویج نظرات خودشون استفاده کنن. در نتیجه گروه های فکری مختلفی در جامعه ایجاد شدن. گروه هایی مثل: مُعتَزِله، جَبریه، مُرجِئه، غُلات، زَنادِقه ،  و مُتِصَوّفه

بخش مهمی از دوران حیات امام صادق،  صرف  مقابله با عقاید و افکار انحرافی اون دوران شد. غلو، انحرافی بود که مستقیماً دوستداران و شیعیان اهل بیت رو هدف قرار داده بود.  غلات، اهل بیت پیامبر  و ائمه رو تا مقام خدایی بالا می بردن. متاسفانه  خیلی ها از سر دوستی و علاقه به اهل بیت، فریفته ی  غلات شدن. غلات، علاوه بر اینکه دوستداران اهل بیتُ منحرف می کردن، باعث بدنامی شیعه و شاگردان اهل بیت هم بودن.

امام صادق، بارها و بارها از غلات و عقاید اون ها اعلان بیزاری کرد. به یاران خودش دستور داد که از اون ها دوری کنن. نه با اون ها دست بدن، و نه سر یک سفره بنشینن.

امام غلاتُ نفرین کرد تا نشون بده که راه اون ها از راه اهل بیت جداست.  نگرانی اصلی امام صادق، بابت جوان ها بود.  بارها  و بارها می فرمود: بترسید از اینکه جوان های شیعه فریفته ی غلات بشن.

بعضی از فرقه های  انحرافی در زمان امام صادق، سعی داشتن حجیت قرآنُ زیر سوال ببرن.  تبلیغ می کردن که قرآن تحریف و دستکاری شده.  هدف اون ها این بود که بتونن حرف هایی مخالف آیات قرآن بزنن.

امام صادق به شدت مقابل این ادعا ایستاد. امام تاکید کرد که قرآن تحریف نشده. تاکید کرد همون قرآنی که دست مردمه، کلام خداست که بر پیامبر نازل شده.  فرمود: هر سخنی که با قرآن مخالف بود، غیر قابل پذیرشه.

عده ای بودن که کارشون ساختن ساختن احادیث جعلی بود. امام صادق برای تشخیص احادیث واقعی از احادیث جعلی، قرآنُ ملاک قرار داد. فرمود:  حتی اگه حدیثی به نقل از من به دست شما رسید، اونُ به آیه های قرآن عرضه کنید. اگه بر خلاف قرآن بود، حدیثُ به دیوار بکوبید و بدونید که جعلیه.

 

 

دوستش دارم و دانم که دهد آزارم

از آزارهای همسایه خودش به تنگ اومده بود. تصمیم گرفت برای شکایت از همسایه خودش پیش امام صادق بره .

خدمت امام صادق رسید و گفت : «همسایه ای دارم که دست از آزار و اذیت من برنمی داره ، دیگه طاقت مردم آزاری هاشُ ندارم ، به نظر شما چه کار باید بکنم؟»

امام فرمود : «درسته که اون تو رو آزار می ده ولی تو،با اون مهربون باش ... »

عَمرو  که حتی طاقت شنیدن نام همسایه خودش رو هم نداشت ، گفت : «خدا نیامرزدش!»

امام با شنیدن این جمله ، از عَمرو رو برگردوند و دیگه سخنی نگفت .

 معلوم بود که از نفرینی که  عَمرو ، در حق همسایه خودش انجام داد ، ناراحته...

عَمرو برای توجیه نفرینی که در حق همسایه انجام داده بود ، گفت : «آخه مدام منُ آزار می ده و بدرفتاری می کنه .»

امام با بی میلی فرمود : «نکنه خیال می کنی  اگه تو هم با اون بد رفتاری کنی می تونی به حق خودت برسی؟»

عمرو ، کم کم داشت می فهمید که  نه فقط نباید همسایه رو آزار داد، بلکه حتی آزار همسایه رو هم باید تحمل کرد و تلافی نکرد.