آدمی که بدون اسلحه وارد میدون جنگ می شه، یا از جونش سیر شده، یا واقعاً دستش به هیچ جا نرسیده تا بتونه واسه خودش اسلحه ای چیزی جور کنه.
این که گفتن دعا اسلحه مؤمنه، یعنی کسی که این اسلحه رو کنار می ذاره و بهش بی توجهی می کنه، احتمالاً از جونش سیر شده. و الّا آدم عاقل هیچ وقت دست خالی به جنگ مشکلات و مصائبش نمی ره. همیشه یه حِرزی، سلاحی، جوشنی، چیزی با خودش بر می داره.
