{داستانک قدیمی}
دیشب افطار رو خورده و نخورده، چشماش داشتن سنگین می شدن. نمازش رو که خوند، چائی دومش رو هم سر کشید. بعدش بین خواب و بیداری، دراز کشید پای رادیو تا ببینه خبرُ اعلام می کنن یا نه؟
خبر رو نشنیده، چرتش تبدیل به یه خواب سنگین شد.
سحر، با صدای زنگ ساعت که از خواب پرید، چشماش هنوز التماس خواب داشتن.
اول از همه پارچ شربت آبلیمو رو از یخچال بیرون گذاشت. پیچ رادیو رو که چرخوند، به جای دعای سحر، صدای تازه ای شنید.
الله اکبر. الحمد لللّه. و له الشّکر
