کلش دو کلمه ست . دو تا کلمه ساده که پشتش یک دریا معنی و حکمت و تجربه خوابیده. دو تا کلمه که می شه با چند ثانیه تمرکز اون ها رو حفظ کرد و برای همیشه به خاطر سپرد.
گوینده این اقیانوس دو کلمه ای هم کسی نیست جز امام اول ما .
از امام على علیهالسلام نقل شده که فرمود:
اِرحَم، تُرحَم
یعنی : رحم کن ، تا به تو رحم شود .
به همین سادگی....
یکی از قانون های دنیا اینه که از هر دستی بدیم، با همون دست پس می گیریم.
بنا بر این قانون اگه به دیگران رحم کنیم، مورد رحم واقع می شیم،
ولی اگه در برابر دیگران روی گزینه رحم و گذشت و چشم پوشی خط قرمز بکشیم، نباید در مورد خودمون هم انتظار چنین گزینه هایی رو داشته باشیم.
خلاصه که از هر دستی بدیم، از همون دست پس می گیرم.
البته یادمون باشه که از هر دستی هم که بگیریم، از همون دست باید پس بدیم.
یعنی واقعاً اگه جایی خدا و بندگان خدا بهمون رحم و لطف می کنن، ما هم باید به شکرانه ی لطفی که چشیدیم اهل لطف و ترحم بشیم.
برکت، تخم مرغ شانسی و لپ لپ و هپ هپ و سک سک و فال و قرعه نیست که همینجوری بیفته به نامت.
برکت رو باید بری سراغش....
باید کسب و جذبش کنی ...
با چی؟ با قناعت، با نیت خیر، با احسان، با صبر...
می گن داشتن یه سر سوزن وجدان کاری هم برکت آفرینه.
برکت، تخم مرغ شانسی و لپ لپ و هپ هپ و سک سک و فال و قرعه نیست که همینجوری بیفته به نامت.
برکت رو باید بری سراغش....
باید کسب و جذبش کنی ...
با چی؟ با قناعت، با نیت خیر، با احسان، با صبر...
می گن داشتن یه سر سوزن وجدان کاری هم برکت آفرینه.
خساست هم حد و مرزی داره!
جنابعالی که فازمتر رنگ و رورفته ی توی خونه تُ، با اینکه می‌دونی کار همسایه درمونده تُ راه میندازه، بهش نمی‌دی؛
جنابعالی چطور از خدا توقع داری برق سه فاز قیامتشُ ازت دور کنه؟
چطور توقع داری خدا، حواسش به‌ت باشه تا توی اون محشر کبرا، خشک و جزغاله نشی؟!
کار همسایه تُ راه بنداز تا خدا برات کارتُ راه بندازه.
درسته که اصلاً با هم رفت و آمد ندارید.
درسته که فامیلی همدیگه رو هم بلد نیستید.
درسته که تا حالا یه بار هم با هم حرف نزدید.
ولی آش که می پزی، خب یه کاسه کوچیکش رو هم برای همون همسایه ناشناس طبقه بالا ببر.
هر چی باشه اونم مث خودن بنده ی خداست. خوشحال می شه وقتی می بینه براش آش آوردی. اگر چه که این وسط خود اون کاسه آش اصلاً موضوعیت نداره.
خوشحالی طرف، بیشتر به خاطر اینه که می
بینه به یادش بودی.
آخه بخل هم حد و مرزی داره.
پول دستی و ضمانت وام که ازت نخواسته.
مسافر غریبه. گم شده توی شهرتون.
داره آدرس می پرسه. اگه بلدی، بهش یاد بده.
