از پیامبر اکرم روایت شده که روز جمعه سرور روزهاست، و بر روزهای عید قربان و عید فطر نیز برتری دارد. در ساعاتی از روز جمعه، بنده هر چیزی از خدا بخواهد، خداوند به وی عطا می‌کند.
رسول خدا، در حدیثی دیگه فرمود: بهترین روزی که خورشید بر آن می‌تابد روز جمعه است.
امام صادق علیه السلام هم فرموده: در شب جمعه از گناهان اجتناب بورزید که گناه و عقاب در آن دو برابر است، چنانچه ثواب کار نیک نیز در آن دو چندان است.
باز هم از ایشون نقل شده که فرمودن:«صدقه دادن در روز جمعه دو چندان محسوب می‌گردد.»
اسوه ی اخلاق و انسانیت، قله ی کمال بشریت، عقل محض، حضرت محمد مصطفی فرمود:
به مکارم اخلاق پایبند باشید
زیرا اخلاق، مایه سربلندى است
و از اخلاق پَست دورى کنید
چون بی اخلاقی، انسان هاى شریف را پَست و بزرگوارى را از بین مى برد.
امام اولّ مون، امیر اهل ایمان، حضرت علی (علیه السلام) فرمود:
حتی اگر به بهشت امید و باور نمى داشتیم
و از دوزخ نمى هراسیدیم
حتی اگر پاداش و کیفرى در میان نمى بود
باز شایسته بود که در طلب مکارم اخلاق برآییم،
زیرا راه موفقیت و پیروزى در تحصیل مکارم اخلاق است.
از رئیس مذهب مون، پیر بزگوار ائمه، حضرت امام صادق راجع به مکارم اخلاقی سوال کردن،
فرمود:
گذشت از کسى که به تو ظلم کرده،
رابطه با کسى که با تو قطع رابطه کرده،
عطا به کسی که از تو دریغ داشته است
و گفتن حق اگر چه بر ضد خودت باشد.
یعنی تعبیرایی که توی احادیث راجع به آدم بد عهد و بد قول به کار رفته، مو به تن آدم سیخ می کنه.
ما ها، شاید بدقولیامونُ خیلی جدی نگیریم، اما ظاهراً خدا، قضیه رو خیلی جدی می گیره. چند لحظه به مضمون این احادیثی که می خونم دقت کنید:
آنکس که وفای به عهد و پیمان نکند، دین ندارد.
به خدا و روز قیامت ایمان نیاورده کسی که به عهد خود وفا نمی کند.
آنکس که عهد و پیمان را رعایت نکند، به خداوند یقین نیاورده است.
حدیث اول از پیامبرمون بود، دو تا حدیث بعدی از امام اولمون
خدا، مث ما نیست که حرفش یه چیز باشه و عملش یه چیز.
حرف خدا عین عملشه و عملش، عین حرفش.
لعنت خدا هم لعنت زبونی نیست، وقتی خدا کسی رو لعنت کنه، یعنی اونُ از رحمت خودش دور کرده.
همه ی اینا رو گفتم که بگم خدا توی قرآن، فرموده اونایی که پای قولشون نمی مونن، لعنت شده ی منن.
اونجوری که آیه های قران می گن یکی از نتایج و عواقب بدعهدی و بدقولی، سنگ شدن دله.
خدا راجع به بنی اسرائیل فرموده: اینا چون پای قول و قرارشون نمی موندن، دلاشون ُ عین سنگ کردم. از سنگ هم سخت تر و سنگ تر!
دل سنگ شده،نه به رحم میاد، نه می لرزه، نه اهل فکر و تدبر می شه، نه سواد و دانش و حکمت واردش می شه.
دل سنگ شده، نور گیر نداره!
تاریک تاریک تاریک!
