علی غول کش

ما توی محله مون یه بچه بود که هر کس نمی تونست یه مرحله ی بازی رو رد کنه، اونُ می آورد  خونه، براش رد می کرد.

 الآنم بعضیا هستن که انگار دستشون شفاست. یعنی هر جای موبایل و تب لت و لپ تاپت  که به مشکل بخوری، اینا ظرف سه ثانیه رفع و رجوعش می کنن.

خدا سایه ی این جماعت «اندروید دونُ» از سر هیچ فامیلی کم نکنه.

همسر آدم، تیم آدمه

همسر آدم ، آتاری و کامپیوتر و  گوشی موبایل نیست.

گوشی و آتاری و کامپوتر رو اول با اشتیاق می خری...

بعد کم کم بهش عادت می کنی و اشتیاقت رو از دست می دی...

دست آخر هم یه روزی میاد که دلت رو میزنه و میری دنبال یه مدل جدید تر.

ولی همسر آدم مث این چیزا نیست. پس مث چیه؟

مث...  مث... خودمونیم ها! همسر آدم مث چی می مونه؟

 

حالا که در مثل مناقشه نیست، اجازه بدید بگیم همسر آدم، بیشتر شبیه تیم مورد علاقه آدمه.

تیمی که ببره یا ببازه، باید عاشقش باشی!

آدما گوشی و کامیپوتر و آتاریشون رو هر چند سال یه بار عوض می کنن، ولی کم پیش میاد که کسی تیم مورد علاقه اش رو عوض کنه...